* Ziemie Czarnogóry wchodziły w skład imperium rzymskiego; po podziale cesarstwa w 395 Czarnogóra znalazła się w jego wschodniej części (późniejsze Bizancjum). Zamieszkana była przez plemiona iliryjskie
* w VI wieku w Czarnogórze osiedlili się Słowianie, kraj, zwany najpierw Duklja, potem Zeta pozostawał jednak w zależności od Bizancjum
* od 1170 w składzie państwa serbskiego
* w latach 1498–1499 Turcy Osmańscy podbili prawie całą Czarnogórę, z wyjątkiem trudno dostępnych, wysokogórskich terenów, gdzie powstało autonomiczne państewko pod władzą władyków, a później od XVII wieku prawosławnych, dziedzicznych biskupów z rodu Petrowić-Niegosz
* za rządów Piotra I Petrowicia-Niegosza (1782–1830) Czarnogóra została uznana przez Turcję i powiększyła dwukrotnie swe terytorium
* za rządów władyki Piotra II (1830–1851) nastąpił wielki rozwój kultury
* w 1851 Daniel II Petrowić-Niegosz za zgodą Rosji i Austrii został świeckim księciem Czarnogóry i rozpoczął walkę o wolną i niepodległą Czarnogórę (rozważał ścisły związek z Serbią). Stolicą było miasteczko Cetynia.
* 1852 Daniel Petrowić-Niegosz zaangażował się w nieudane powstanie w Hercegowinie, ale to go nie zniechęciło i przyłączył się do kolejnego (zwycięstwo w roku 1858 w bitwie w Grahov)
* w 1855 powstała pierwsza konstytucja Czarnogóry
* w 1860 po próbach ustalenia granic państwa i reformy jego praw Daniel II Petrowić-Niegosz został zamordowany przez członka opozycji
* nowym władcą został Mikołaj I Petrowić-Niegosz
* w wyniku pokoju w San Stefano w 1878 do księstwa Czarnogóry przyłączono część ziem Wielkiej Bułgarii
* w latach 1912-1913 Czarnogóra stanęła po stronie Grecji, Serbii i Bułgarii przeciw Turkom i przez to znacznie powiększyła swoje terytorium
* w I wojnie światowej (1914-1918) brała udział po stronie Ententy, była okupowana przez wojska Austro-Węgier i Niemiec
* w 1918 weszła w skład Królestwa Serbów, Chorwatów i Słoweńców
* w 1919 w Czarnogórze wybuchło powstanie niepodległościowe, ostatecznie stłumione w 1924
* w 1929 po przekształceniu Królestwa Serbów, Chorwatów i Słoweńców w Królestwo Jugosławii tereny Czarnogóry stały się częścią nowej prowincji Zeta
* podczas II wojny światowej (1941-1944) okupowana najpierw przez Włochy a następnie przez Niemcy (Niezależne Państwo Czarnogórskie)
* w wyniku głosowania w 1949 roku weszła w skład Federacyjnej Republiki Jugosławii
* w 1989 wystąpienia proniepodległościowe
* w 1992 referendum niepodległościowe, 95.96% głosujących opowiedziało się za pozostaniem w związku z Serbią, z którą to Czarnogóra utworzyła wówczas nową Związkową Republikę Jugosławii
* w 1999 z powodu hiperinflacji jaka dotknęła jugosłowiańskiego dinara władze Czarnogóry wprowadziły niemiecką markę jako drugą oficjalną walutę, w roku 2000 marka stała się jedyną oficjalną walutą na terytorium Czarnogóry
* w 2002 marka niemiecka została zastąpiona przez euro
* w 2003 Związkowa Republika Jugosławii przekształcona została w luźniejszy związek pod nazwą Serbia i Czarnogóra. Ustalono że po trzech latach każda z republik związkowych będzie miała prawo rozpisać referendum w sprawie niepodległości.
* 21 maja 2006 odbyło się referendum niepodległościowe. Według Państwowej Komisji Wyborczej, 55,5% głosujących opowiedziało się za niepodległością Czarnogóry. Liczba głosów za secesją spełniła tym samym podwyższone wymogi stawiane przez Unię Europejską, konieczne dla uznania niepodległości państwa (próg 55%).
* 23 maja 2006 prezydent i premier Serbii uznali wynik referendum niepodległościowego. W kolejnych dniach akceptację deklaracji niepodległości zapowiedziały w specjalnych oświadczeniach Unia Europejska oraz m.in. Albania, Bośnia i Hercegowina, Bułgaria, Chorwacja, Macedonia, Rosja i Stany Zjednoczone.
* 3 czerwca 2006 parlament kraju proklamował niepodległość
* 28 czerwca 2006 Czarnogóra stała się 192 członkiem ONZ