BuzzerBeater Forums

Με άλλα συμφωνώ... με άλλα διαφωνώ... δεν θα εξηγήσω τι και πως, εξάλλου φαίνεται από προηγούμενα ποσταρίσματά μου.

Εκεί που θα ήθελα να σταθώ είναι σε αυτό που είπες:

Απλά χρειάζεται κάποιος ψυχολόγος-ενθαρρυντής στο τεχνικό τιμ, να τους βάζει λίγο γκάζια, να τους παίζει δύο χαστούκια πριν το ματς, να τους λέει ψέμματα για τη βαθμολογία ότι άμα χάσουμε χανόμαστε, μπας και αξιωθούν τα γομάρια να παραμένουν συγκεντρωμένοι για ολόκληρο τουρνουά...

Το μέγιστο λάθος που έκανε η ομοσπονδία ήταν στην στελέχωση του τεχνικού team της ομάδας.
Μπήκαν νεαροί και άπειροι προπονητές που είχαν τι κατάλληλες γνωριμίες και όχι έμπειροι άνθρωποι που θα μπορούσαν να σταθούν δίπλα στον Τρινκέρι, που θα μπορούσαν να τον βάλουν καλύτερα στο κλίμα της ομάδας, που θα μπορούσαν να τον βοηθήσουν σε σημεία του παιχνιδιού όπου η ομάδα κολλάει. Για παράδειγμα ο Παπανικολάου δεν έχει καν δίπλωμα προπονητή. Το ποιοι είναι δίπλα σε ένα προπονητή... καμιά φορά είναι σημαντικότερο από τον ίδιο τον προπονητή.

Αψογος ρε Μαμού! +1 για τα χθεσινά, δεν έχω άλλο προς το παρόν για τα σημερινά.

Καλό είναι να σχολιάζουμε και να κριτικάρουμε έναν προπονητή σύμφωνα με τις επιλογές του και τα λεγόμενά του, και όχι σύμφωνα με αυτά που θα θέλαμε εμείς να είχε κάνει. Ευτυχώς για μας φέτος, ο συμπαθέστατος αλλά άπειρος Τρινκιέρι έχει δώσει πολλή πληροφορία για την ομάδα. Στην πραγματικότητα έχει εξηγήσει κάθε κλήση, κάθε πλάνο που είχε στο μυαλό του, νομίζω προπονητή να είναι τόσο ανοιχτό βιβλίο δεν πρέπει να έχουμε ξαναματαδεί σε τέτοιο επίπεδο. Οπότε καλύτερα να προσπαθήσουμε να καταλάβουμε πως και γιατί το κάνει και όχι τι θα κάναμε εμείς.

Συμφωνώ απόλυτα, έχω γράψει ακριβώς αυτό, πριν ξεκινήσει το Ευρωμπάσκετ. Το επόμενο επίπεδο είναι να κάνουμε το ίδιο και για κάθε φάση ξεχωριστά!

Για αυτούς που "καταλαβαίνουν" το μπάσκετ και το γουστάρουν και σε τακτικό επίπεδο, θα πρότεινα την εξής άσκηση.

Δείτε ένα παιχνίδι σε κανονική ροή, ζωντανά. Βγάλτε τα συμπεράσματα σας, για ατομικές αποδόσεις παικτών. Αυτό που κάνει η πλειοψηφία των δημοσιογράφων δηλαδή, αλλά και των φιλάθλων σε συζητήσεις και αναλύσεις στα καφενεία και στα φόρα. Για μεγαλύτερη "αξιοπιστία" συμβουλευτείτε και την στατιστική του αγώνα.

Παρακολουθήστε μετά τον αγώνα σε επανάληψη, βάζοντας τον εαυτό σας στη θέση του προπονητή. Ολες οι επιλογές του είναι δικές σας. Εξετάσετε play by play, σε κάθε επίθεση και κάθε άμυνα, τί θέλει να κάνει η ομάδα, τί θέλει να κάνει ο αντίπαλος, τί πρέπει να κάνει ο κάθε παίκτης ξεχωριστά, τί εντέλει κάνει και πόσο καθοριστικό ήταν, θετικά ή αρνητικά, για το συγκεκριμένο play. Κρατήσετε λεπτομερείς σημειώσεις και στο τέλος του αγώνα, βγάλετε συγκεντρωτικά αποτελέσματα και αξιολογήσεις για κάθε παίκτη.

Σε τακτικό επίπεδο, είναι πιθανότατο ότι στην αρχή θα έχετε πέσει κατά πολύ έξω στις αρχικές, από την live παρακολούθηση, αξιολογήσεις σας για τους παίκτες. Είναι σίγουρο ότι θα φαίνεται λες και παρακολουθήσατε δύο διαφορετικά παιχνίδια. Με τον καιρό θα εξοικειώνεστε περισσότερο και εν συνεχεία θα αρχίσετε να κάνετε το ίδιο παρακολουθώντας live το παιχνίδι. Αυτό το βήμα, στην αρχή, θα είναι δύσκολο γιατί θα παίρνει πολλή από τη χαρά της "φίλαθλης" παρακολούθησης και ενδεχομένως να "χάνετε" φάσεις προσπαθώντας να τις ακολουθήσετε τακτικά(και λεπτομερώς).
Με τον καιρό, θα βλέπετε live ένα παιχνίδι και θα αντιλαμβάνεστε άμεσα τί και πώς, πρέπει να γίνει.

Μόνο όταν έχει κάποιος φτάσει σε αυτό το επίπεδο, μπορεί να (ξεκινήσει να)κάνει σωστή κριτική στον προπονητή. Να περάσει στο επίπεδο να πει, ότι οι επιλογές του ήταν λάθος γιατί συγκεκριμένοι παίκτες ήταν απείθαρχοι τακτικά ή να πει ότι η συγκεκριμένες τακτικές του ήταν λάθος, γιατί οι παίκτες τις εφάρμοζαν σε τακτικό επίπεδο ικανοποιητικά με δυσανάλογα αποτελέσματα κοκ.

Ακόμα όμως και τότε, θα πρέπει να μπαίνει στην εξίσωση ότι ο προπονητής, σε αυτό το επίπεδο, ξέρει καλύτερα όχι μόνο από τους φιλάθλους αλλά και τους παίκτες.
Επίσης γνωρίζει απείρως καλύτερα τους παίκτες του από εμάς. Γνωρίζει τις καταστάσεις τους, τις αντοχές τους, τις ανάσες τους, τους παλμούς τους, τα χούγια τους, τα γούρια τους, πότε εκνευρίζονται και πώς συμπεριφέρονται όταν εκνευρίζονται, δεκάδες μικρές και φαινομενικά ασήμαντες λεπτομέρειες. Γνωρίζει αντίστοιχα αρκετά από αυτά, για τους αντιπάλους.

Θα μου πει κάποιος, δηλαδή ρε σκύλε, θα πρέπει να γίνουμε προπονητές για να μπορούμε να κάνουμε κριτική και παρατηρήσεις?
Ασφαλώς και όχι. Η κριτική που γίνεται καλόπιστα, σε οποιοδήποτε επίπεδο, μόνο να προσφέρει μπορεί σε "ευήκοα ώτα".
Η αντίληψη του τί συμβαίνει στο παιχνίδι(όπως και στη ζωή), είναι διαφορετική από άνθρωπο σε άνθρωπο και ο καθένας από τον πιο "ανειδίκευτο" ως τον πιο "εξπέρ" μπορεί να προσφέρει γνώση και πληροφορία, μέσω της κριτικής, τόσο στον συνομιλητή του, όσο και σε ορισμένες περιπτώσεις, ακόμα και τον παραλήπτη της κριτικής.
Παράλληλα όμως, όσο μεγαλώνει η τακτική κατανόηση, θα λιγοστεύουν οι αφορισμοί ότι ο τάδε παίκτης είναι άσχετος, ο δείνα προπονητής είναι "ταβερνι

Δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα.
Ο Γιαννάκης είχε ολόκληρο επιτελείο δίπλα του με καλούς προπονητές και καταρτισμένους. Ο Παπαχατζής, ο Σφαιρόπουλος, ο Μανουσέλης, ο Παπαδόπουλος και άλλοι προπονητές που έχουν περάσει κατά καιρούς δίπλα από τον εκάστοτε εθνικό προπονητή, είναι άτομα που έχουν και την γνώση... αλλά και την εμπειρία. Μην μπερδεύεσαι με τον Φιλίππου, ο οποίος είναι, ήταν και θα είναι κάτι σαν τεχνικός διευθυντής.

Ο Λημνιάτης δεν έχει μπει καλά καλά βοηθός ούτε σε ομάδα Α1... έκανε μόνο τον σχολιασμό στην τηλεόραση... και είχε την εποπτεία της ομάδας 3Χ3. Από την άλλη ο Παπανικολάου μόλις τελείωσε την καριέρα του αποφάσισε να ασχοληθεί με την προπονητική, και καλά έκανε αφού το θέλει, δίχως όμως να υπάρχει το απαραίτητο υπόβαθρο γνώσεων. Απλά είχε καλό μάνατζερ που σαν όνομα τον πρότεινε στον Ηλυσιακό... και από εκεί έφυγε πολύ γρήγορα μετά τον σχετικό ντόρο που έγινε με το γεγονός πως δεν είχε δίπλωμα προπονητή. Δεν γίνεται λοιπόν κάποιοι τόσο άπειροι σε αυτό το επίπεδο να είναι οι βοηθοί ενός ξένου προπονητή που έρχεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα... δεν ξέρει την ελληνική νοοτροπία... δεν γνωρίζει πράγματα και καταστάσεις.

Δεν λέω πως θα έπρεπε να είχε δίπλα του γνωστά ονόματα... αλλά να είσαι σίγουρος πως υπάρχουν δεκάδες άξιοι προπονητές που δουλεύουν στα επιτελεία της Α1 σαν βοηθοί, είτε σε Α2 και Β' Εθνική ως πρώτοι προπονητές... και οι οποίοι είναι άριστα κατηρτισμένοι ώστε να ανταποκριθούν σε αυτό το επίπεδο. Το μπάσκετ στην Ελλάδα σε επίπεδο προπονητών είναι σε πολύ υψηλό επίπεδο και οι Έλληνες προπονητές είναι ΤΟΠ επιπέδου. Όχι όμως όσοι ξεκινούν από σπόντα... αλλά όλοι εκείνοι που έχουν ξεκινήσει από τα χαμηλά, έχουν κάνει αγροτικό σε ερασιτεχνικό επίπεδο και εθνικές κατηγορίες, έχουν τελειώσει ΤΕΦΑΑ ή έστω την σχολή προπονητών της ΓΓΑ.

Και να με συγχωρείς... αλλά δεν είναι καθόλου εξυπνακίστικο το να λέω κάτι που στους μπασκετικούς κύκλους είναι ευρέως γνωστό. Φαίνεται ξεκάθαρα πως η επιλογή έγινε με βάση τις γνωριμίες και όχι με κάποιο αξιοκρατικό κριτήριο. Αν τους είχε διαλέξει μόνος του ο Τρινκέρι... τότε δεν θα έλεγα τίποτα, γιατί ο κάθε προπονητής έχει το δικαίωμα να διαλέξει και τους συνεργάτες του. Όταν όμως μπαίνουν βαλτοί από την ομοσπονδία... απλά και μόνο για να "σπρώξουμε" τα δικά μας τα απιδιά... τότε με βρίσκει κάθετα αντίθετο.

Ευχαριστώ φίλε!

Ειδικά σε αθλήματα όπως το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ, κάνει διαφορά η επανάληψη. Δεν είναι baseball που μπορείς να φύγεις για καμιά ώρα να πιείς τις μπύρες σου και να επιστρέψεις χωρίς να έχεις χάσει τίποτα.
;)

Επί της ουσίας συμφωνώ, αλλά ποιο baseball? Σαν το κρίκετ δεν έχει!
Παιχνίδια ΠΕΝΤΕ συνεχόμενων ημερών, από τις 10.00 κάθε πρωί ώσπου να πέσει ο ήλιος. Κάθε μέρα, επί πέντε μέρες. Το ένα παιχνίδι...
Προλαβαίνεις να φύγεις, να πας στην παμπ να πιεις τις μπύρες σου, να γνωρίσεις μες τη σούρα σου... τον κεραυνοβόλο έρωτα της ζωής σου, να την παντρευτείς, να τεκνοποιήσεις, να ξεσουρώσεις, να καταλάβεις τί μαλακία έκανες, να πάρεις διαζύγιο και αν έχει και καπάτσο δικηγόρο να σου κανονίσει και την μελλοντική διατροφή. Και να προλάβεις και την τελευταία μέρα παιχνιδιού γεμάτη ...δράση και σασπένς!

Σχετικά με αυτό που είπε ο Μαμού, να κρίνουμε με βάση τί θέλει να κάνει ο προπονητής κι όχι τί θα θέλαμε να κάνουμε εμείς.

Εξαιρετικό παράδειγμα, το πρώτο πεντάλεπτο της 3ης περιόδου, χθες. Αρκετοί στο διαδίκτυο να σχολιάζουν ότι καλός ο Τρινκιέρι αλλά κοιμήθηκε σε εκείνο το πεντάλεπτο, απαράδεκτο να έχουμε πετύχει μόνο δύο πόντους σ'αυτό το διάστημα και να μην παίρνει time out ή να μην κάνει αλλαγή κτλ.

Οκ, πάμε να το δούμε αναλυτικά. Σκορ ημιχρόνου 41-38 και ξεκινάμε το δεύτερο ημίχρονο με Ζήση,Σπανούλη,Παπανικολάου, Πρίντεζη, Μπουρούση.

Τα δεδομένα που έχει ο Τρινκιέρι στα χέρια του. Ο Μαυροκεφαλίδης αποχωρεί στην ανάπαυλα του ημιχρόνου μορφάζοντας και πιάνοντας τον αριστερό δικέφαλο, σημείο που είχε πρόβλημα από την προηγούμενη μέρα.
Με δεδομένο ότι δεν ξαναχρησιμοποιήθηκε(και το σημείο του τραυματισμού του), εκτιμάμε ότι θεωρήθηκε ότι ενδεχόμενη συμμετοχή του ήταν πολύ πιθανό να προκαλέσει θλάση(και βδομάδες εκτός αγώνων).
Ο Μπράμος έχει προσφέρει αρκετά σαν 3αρι στο πρώτο ημίχρονο, άρα μειώνονται κατά μία οι επιλογές στα γκαρντς(Σλούκας,Ζήσης,Σπανούλης).
Ο Γκασόλ είναι δεδομένο ότι θα ξεκινήσει στο 3ο δεκάλεπτο και η Ισπανία θα προσπαθήσει να μπει δυνατά και να γυρίσει το σκορ.
Ο Τρινκιέρι ξεκινάει την αρχική πεντάδα, με μόνη αλλαγή τον Μπουρούση αντί του Καββαδά.
Με βάση τα παραπάνω για Μαυροκεφαλίδη, έχει στο μυαλό του(αν όλα πάνε καλά) να πάρει ο Μουρούσης 15' και ο Καββαδάς 5' στο δεύτερο ημίχρονο. Αυτομάτως πρέπει να ξεκινήσει τον Μπουρούση, ειδάλλως θα πρέπει να παίξει δεκαπέντε συνεχόμενα λεπτά, που δεν τα αντέχει. Ούτως ή άλλως μάλλον με τον καλύτερο ψηλό του θα ξεκινούσε, αλλά στην προκειμένη περίπτωση...his hand is forced που λέμε και στην Κρήτη ;)
Επίσης, αναπόφευκτα ο Τρινκιέρι έχει στο μυαλό του το σχήμα του 2ου δεκαλέπτου που πήγε το σκορ από το -10 στο +5, ανατροπή δεκαπέντε πόντων. Σε αυτό, έπαιξαν οι Μπράμος,Καϊμακόγλου και τα δέκα λεπτά, μοιρασμένο χρόνο οι τριάδα στα γκαρντς και επίσης μοιρασμένο οι Μπουρούσης/Μαυροκεφαλίδης που δεν υπάρχει πλέον στην εξίσωση.

Αρχίζει το 3ο δεκάλεπτο και στην συμπλήρωση πέντε λεπτών, το επιμέρους σκορ είναι 2-5. Συνολικό 43-43.


Μέχρι εκείνο το σημείο, δεν έχει κάνει αλλαγή, ούτε έχει πάρει time out.
Πρώτα απ'όλα, το time out "απαγορεύεται".
Απέναντι σε καλύτερη ή ισάξια ομάδα, ειδικά ομάδα ρυθμού, όταν την έχεις κρατήσει στους πέντε πόντους σε πέντε λεπτά και έχει υποπέσει σε 4 λάθη στο αντίστοιχο διάστημα, δεν παίρνεις time out. Δεν τους δίνεις τη δυνατότητα να ξεκουραστούν, να ηρεμήσουν και να σχεδιάσουν τα plays τους.
Για να βρεις στον αντίποδα εσύ τον επιθετικό ρυθμό που ψάχνεις, θα το κάνεις(μέχρι εκείνο το σημείο) μόνο μέσω αλλαγών. Ο Τρινκιέρι όμως είχε στο παρκέ τους καλούς του "επιθετικούς" που έπαιζαν καλή άμυνα. Ευλογα περίμενε, όσο οι Ισπανοί δεν σκόραραν, να βρει ρυθμό και πόντους από αυτούς που είχε στο παρκέ.

Στα 4'35" πριν την λήξη του δεκαλέπτου τρώμε τρίποντο από τη γωνία του Ρούντι κι αυτό από επιθετικό ριμπάουντ του Κλαβέρ σε άστοχο τρίποντο πάλι του Ρούντι από την ίδια θέση, 2" νωρίτερα. Αμέσως time out o Τρινκιέρι, σωστότατα. Το επιμέρους σκορ γίνεται 2-8, η διαφορά στο -3 και η πιθανότητα να πάρουν φωτιά οι Ισπανοί, υπαρκτή.
Από το time out η ομάδα βγαίνει με την ίδια πεντάδα και στην πρώτη επίθεση γίνεται αλλαγή ο Μπουρούσης με τον Καββαδά, μόνο.

Ο προπονητής μοιράζει τους χρόνους στο C, όπως πρανέφερα και κρατάει τους υπόλοιπους στο παρκέ.
Θέλαμε σκορ κι όλοι αυτοί που φωνάζουν ότι δεν έκανε τίποτα για αυτό, δεν διαμαρτύρονται που στο δεύτερο 5λεπτο που... "βελτιώθηκε", ο Τρινκιέρι έβαλε τον Καββαδά στη θέση Μπουρούση. Παράδοξο.
Δεν διαμαρτύρονται(με το δικό τους σκεπτικό) καν για το γεγονός ότι οι επόμενες αλλαγές, έγιναν μόλις 1'10" πριν την λήξη του δεκαλέπτου, μετά το αντιαθλητικό του Καββαδά και το σκορ στο 50-53. Αλλο παράδοξο.

Το δεκάλεπτο τελειώνει στο 52-57 που γίνεται 52-60 στην πρώτη επίθεση των Ισπανών στην 4η περιοδο.

Στο τελευταίο δεκάλεπτο ΔΕΝ παίζει καθόλου ο Παπανικολάου που είχε στο τρίτο 4 κλεψίματα!
Δεν παίζει καθόλου ο Πρίντεζης που είχε στο τρίτο 7 πόντους και ήταν ο μόνος που είχε σκοράρει για την Εθνική, μέχρι το 1'30" πριν την λήξη του δεκαλέπτου!
Παίζουν ΟΛΟΚΛΗΡΟ το δεκάλεπτο οι κομάντος Μπράμος,Καϊμακόγλου, όπως και στο 2ο της πρώτης αντεπίθεσης, ολόκληρο το δεκάλεπτο Σπανούλης,Μπουρούσης, από μισό Σλούκας/Ζήσης.
Ξανά ανατροπή δεκαπέντε πόντων, από το -8 στο +7 και τέλος.
Και ΟΛΑ ΜΑ ΟΛΑ ξεκινάνε από τη διαχείριση του τρίτου δεκαλέπτου, που ουσιαστικά για εννιά λεπτά κι όχ πέντε, δεν κάναμε αλλαγές...

Και σου ξαναλέω... μην μπερδεύεσαι με τον Φιλίππου. Δεν υπήρξε ποτέ προπονητής, ούτε το θέλει και ο ίδιος... άλλος ήταν, είναι και θα είναι ο ρόλος του μέσα στην εθνική και στο εκάστοτε τεχνικό team. http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9D%CE%AF%CE%BA%CE%BF%CF%...

Όσο για τον Σφαιρόπουλο... σου ξαναλέω πως δεν έχει σημασία αν ήταν γνωστός... σημασία είχε πως είχε γράψει χιλιόμετρα ως βοηθός στον ΠΑΟΚ και τον Ολυμπιακό πολλά χρόνια(από το 1997 στον ΠΑΟΚ... από το 2005 στον Ολυμπιακό)... ενώ στην εθνική δούλεψε από το 2001 ως το 2004 και ξανά τη σεζόν 2009-2010 δίπλα στο Ιωαννίδη, στον Γιαννάκη και στον Καζλάουσκας. http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%93%CE%B9%CE%AC%CE%BD%CE%...

Ο Μίσσας είναι δάσκαλος... έχει βγάλει προπονητές και προπονητές από τα ΤΕΦΑΑ. Είναι ο ιδανικός για μικρές ηλικίες και κάνει καλή δουλειά και στο γυναικείο. Δεν θεωρώ προσωπικά όμως πως μπορεί να προσφέρει κάτι καινούργιο στην εθνική.

Τέλος το τι γράφεται στον τύπο για το ποιοι θέλουν και ποιοι όχι... απλά είναι για να γράφονται γραμμές στις εφημερίδες. Γίνονται τόσα πολλά που δεν τα μαθαίνουμε ποτέ. Για παράδειγμα ο Ζούρος ήθελε να μείνει στην εθνική, παρά το περσινό στραπάτσο. Δεν τον ήθελαν όμως οι παίκτες, Πολλοί θέλουν, περισσότεροι περιμένουν την ευκαιρία τους και χιλιάδες φέρελπις προπονητές θα ήθελαν να είναι στο τεχνικό team.