χαχαχα
και γω σου λεω τωρα μετα απο 7-8 σεζον ξαναπηρα γιατρο με προσοντα.
Δεν νοιωθω τυψεις ,απλως με τσατιζει το κωλοπαιχνιδο οταν δεν αφηνει να παιχτει ενα ματς επι ισης οροις, ιδιως στα playoff οπου δεν εχεις την δυνατοτητα διορθωτικων κινησεων ωστε να πουλησεις τον τραυματια και να τον αντικαταστησεις.
Ειναι αδικο μια πορεια στο πρωταθλημα να εξαλειφεται παιζωντας στα playoff ρημαγμενος λογο ασταθμητων παραγοντων.
Εχω καει και γι αυτο σε νοιωθω.
Σου θυμιζω οτι τοτε παιζωντας για την ανοδο στην Α1 ειχα δυνατο γιατρο μασαζ και παρ ολα αυτα μου τ υ χ α ν 4 τραυματισμοι βασικων μου παικτων απο 4-5 βδομαδες. Μετα κοπων και βασανων τους ξεφορτωθηκα μετα απο αργομισθια 3-4 βδομαδων ,αγοραζω νεους ,μου τραυματιστηκαν και αυτοι. Αντεξα οικονομικα φτανω τελικο και εκει που ειμαι ετοιμος να χτυπησω το τελευταιο ματς εχωντας υπερ μου ενθουσιασμο, μου τραυματιστηκε το τουμπανο ο παικταρας κραχτης που ειχα παρει για τα playoff.
Οποτε εκρινα οτι επρεπε να απολυσω τον γιατρο δυνατο, γυμναστη παγκοσμιας κλασης κ.τ.λ.
Απο τοτε προσωπικο των 2χιλ μισθο, σκορδο, αγιασμο κ.τ.λ.
Θελω να πω οτι παιρνεις ολα τα μετρα που μπορεις να παρεις πληρωνωντας παικταραδες προσωπικο κ.τ.λ και τελικα αυτοι οι α σ τ α θ μ η τ ο ι παραγοντες σε κατατρεχουν και σε νικανε. Το θεωρω αδικια αν μη τι λαθος του παιχνιδιου το οποιο σε ξενερωνει.
τοτε ημουν σε δηλημα να παρατησω το παιχνιδι. Εμεινα λογο του χαβαλε του φορουμ. Βεβαια εγω και η παρεα μου παψαμε να ειμαστε υποστηρικτες και σταματησαμε να ειμαστε ενεργοι στα δημοσια και ιδιωτικα φορουμ, ομοσπονδιες κ.τ.λ.