Rumunia (rum. România) – kraj w południowo-wschodniej części Europy. Graniczy z Węgrami i Serbią na zachodzie, Bułgarią na południu wzdłuż Dunaju, oraz Ukrainą i Mołdawią na północy. Kraj ma także dostęp do Morza Czarnego.
Bukareszt (rum. Bucureşti) jest stolicą i największym miastem Rumunii.
Od 29 marca 2004 roku Rumunia jest członkiem NATO, a od 1 stycznia 2007 także Unii Europejskiej. Po przyjęciu do organizacji Rumunia stała się siódmym według liczby ludności krajem wspólnoty. Rumunia ma powierzchnię 238 391 km² a mieszka tam 22 mln osób. Jest to więc niewątpliwie największy i najbardziej ludny z jakim przyjdzie nam się zmierzyć.
Ci co uważali na lekcjach historii i geografii pewnie wiedzą, że język rumuński jest zaliczany do grupy języków romańskich, podobnie jak np. włoski czy francuski. Pewnie jednak nie wiedzą, że do XVIII w. rumuński uważany był za język słowiański. Można łatwo odnaleźć słowa o słowiańskim pochodzeniu jak da (tak), ceas (czytaj: czias =godzina), război (wojna), nevastă (żona), "duh" duch (np. w połączeniu Duhul Sfânt - Duch Święty), itd. Takie słownictwo jeszcze 200 lat temu stanowiło 50% zasobu języka rumuńskiego, gdy obecnie tylko 14%. Związane to jest z odrodzeniem rumuńskiej tożsamości narodowej w XIX wieku i odnową języka związaną z wprowadzaniem wyrazów zaczerpniętych z innych języków romańskich, przede wszystkim francuskiego i włoskiego.
Rumunia ma bardzo urozmaiconą geografię, gdyż obszary górskie zajmują 31% kraju, wyżyny 39% a niziny 30%. Najwyższy punkt to góra Moldovanu (2544 m.n.p.m.) a najniższy to Morze Czarne. Stwierdzenie, że w Rumunii panuje gorący klimat jest raczej błędne, a przynajmniej niesprecyzowane, bo w górach jest tam czasami nawet zimniej niż w polskich tatrach. Oczywiście, nad Morzem Czarnym i na nizinach panuje już klimat praktycznie śródziemnomorski.