Met een thuiswedstrijd in de halve finale tegen Tsjechië leek de weg naar de finale opeens een stuk minder lastig. Niets bleek echter minder waar. Een CT van onze tegenstander was verwacht, maar met ons thuisvoordeel en groot spiritvoordeel, we hadden namelijk nog steeds 9 over, leek het een niet al te lastige wedstrijd te worden. Op papier de makkelijkste in 3 wedstrijden. Achteraf ben ik zelf niet helemaal tevreden met onze tactiek. Een outside focus was een logische en goede keuze, omdat de Tsjechen in de voorgaande wedstrijd met een 3-2 zone niet verder kwamen dan mediocre verdediging. Hier konden we natuurlijk makkelijk doorheen komen. Maar misschien hadden we achteraf beter een motion kunnen spelen ipv een run en gun. De langzamere focus had ons betere schoten opgeleverd, wat waarschijnlijk beter uitpakt in een close game. We misten in die wedstrijd gewoon buitengewoon veel driepunters waardoor we uiteindelijk aan het kortste eind trokken.
Een grote domper, want stiekem hadden we, nou ja misschien alleen ik, al wel verwacht dat we in de finale zouden staan. De ratings van de wedstrijd maakte het nog iets zuurder, omdat we inderdaad een overwicht hadden, helaas is hier niets aan te doen.
Gelukkig spelen we nu nog wel een leuke scrimmage tegen het Mekka van basketball, USA. Een mooie afsluiter voor een succesvol seizoen 4.
We hopen dat de interesse in het NT nog meer blijft toenemen en dat er steeds meer volgers komen. Hoe meer zielen hoe meer vreugd, dit komt iedereen ten goede, het NT zal misschien makkelijker hun talenten weten te scouten, wat weer betere prestaties oplevert.
Cheers!
Team Nederland, Rijswijker & PatjeBono