BuzzerBeater Forums

A teraz pora na coś zupełnie innego, czyli kolejne wspaniałe dzieło Hawkyeda:

Ponieważ moja ostatnia opowieść o Ukrainie nie znalazła akceptacji, tym razem postanowiłem po raz kolejny wprowadzić pewne modyfikacje w moją prezentację naszych rywali. Skoro moje teksty i poruszane przeze mnie tematy są kontrowersyjne niech zastąpią je obrazy. Dziś będzie bardziej multimedialnie. Przez co moje słowa nie pójdą na marne. ;)

Szkocja (w języku gaelickim Alba) długo była niezależnym, niepodległym państwem, a obecnie wchodzi w skład Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej. Szkocja jest położona w północnej części wyspy Wielkiej Brytanii a do jej terytorium należą także archipelagi wysp: Hebrydy, Orkady i Szetlandy. Tereny Szkocji charakteryzują się krajobrazem w przeważającej części wyżynnym i górskim. Na północy kraju znajdują się Góry Kaledońskie oraz Grampiany, na południu zaś Wyżyna Południowoszkocka. Większość ludności Szkocji zamieszkuje jej centralną część, czyli Nizinę Środkowoszkocką. Stąd Szkocja dzieli się na tzw. Highlands (tereny północne) i Central Lowlands oraz Southern Uplands.


Historia


Szkocja zyskała popularność dzięki swojemu bohaterowi narodowemu Williamowi Wallace'owi, którego postać oraz dokonania spopularyzował film "Braveheart" (Waleczne serce, 1995) w reżyserii Mela Gibsona. Dzieje Wallace'a do 1297 roku są nieznane. W maju 1297 roku angielski szeryf Lanark sir William Heselrig aresztował i zabił młodą żonę Williama Wallace, Marrion Braidfute z Lamington (w filmie jej imię i nazwisko zostało zmienione na Murron MacClannough, aby amerykańskiej widowni nie myliła się z Lady Marion, znaną ukochaną Robin Hodda). W rewanżu Wallace zebrał swoich sprzymierzeńców oraz sąsiadów, po czym wybił żołnierzy Hesselriga a jego samego schwytał, zabił i poćwiartował jego ciało. Niedługo potem Wallace stanął na czele powstania przeciwko Anglikom. Pięć miesięcy później, po zwycięstwach armii Wallace'a oraz wojsk Andrew de Moray'a (prowadził powstanie na północy, umarł na skutek ran po zwycięskiej bitwie pod Stirling), na ziemi szkockiej nie było ani jednego żołnierza angielskiego. Wallace uznał władzę Jana Balliola jako króla Szkocji i 18 października 1297 roku podjął decyzję o inwazji na północną Anglię w celu zdobycia zapasów na zimę (wyniszczona angielską okupacją i zniszczeniami wojennymi Szkocja była tych zapasów pozbawiona). Inwazja się powiodła, przez najbliższe miesiące Szkoci pustoszyli północne hrabstwa Anglii. W marcu 1928 roku William Wallace został pasowany na rycerza i obwołany strażnikiem królestwa, sprawującym władzę nad Szkocją w imieniu uwięzionego w Tower of London króla Jana Balliola.

3 lipca 1298 armia króla Anglii Edwarda I, zwanego Długonogim (ang. Longshanks) albo Młotem na Szkotów (ang. Hammer of the Scots), przekroczyła granicę ze Szkocją. 22 lipca doszło do bitwy pod Falkirk. Bitwa zakończyła się całkowitą klęską Szkotów, którzy nie byli w stanie wygrać z dwukrotnie liczebniejszą armią angielską. Najprawdopodobniej ich straty wyniosły od 6500 do 8000 (ok. 50% armii), przy niewielkich stratach angielskich. Wallace został ranny, ale zdołał uciec wraz z 300 włócznikami i ukryć się w lasach Callande. Po tej porażce przywódcy poszczególnych klanów Szkocji się podzielili, zaczęło się szerzyć zwątpienie we własne siły, niechęć wobec wojny oraz przyszłość i sens powstania. Wallace utracił część poparcia wśród swoich rodaków, zrzekł się tytułu Strażnika Szkocji i wyjechał z kraju. Wrócił w 1301 (lub w 1303) i do 1305 nadal walczył z Anglikami. 3 sierpnia 1305 William Wallace został schwytany w Robroyston w pobliżu Glasgow przez Szkota Johna Menteitha. Po czym przewieziono go do Londynu, oskarżono o zdradę króla angielskiego i przestępstwa (morderstwa, podpalenia, niszczenie własności prywatnej, świętokradztwo). Powieszono go na Towerhill w Londynie. Jego ciało zostało poćwiartowane.

Pamięć Williama Wallace'a Szkoci uczcili budując w latach 1861 - 1869 ogromny pomnik Wallace Monument, który wzniesiono na skale Abbey Craig w pobliżu Stirling.

W 1314 roku po zwycięskiej dla Szkotów bitwie pod Bannaockburn Robert I Bruce został uznany za faktycznego króla Szkocji. 14 lat później Szkocja odzyskała niepodległość.

W 1603 roku między Anglią a Szkocją została zawarta unia personalna, uznająca dla obu państw jednego władcę. A od 1707 roku Szkocja przyjęła wspólny parlament, stając się tym samym częścią Wielkiej Brytanii.

Dopiero w 1999 roku Szkoci wybrali swój własny parlament oraz rząd. A było to możliwe dzięki polityce brytyjskiego premiera Tony'ego Blaira, który złagodził politykę wobec części składowych Wielkiej Brytanii.


Geografia


Największe miasta: Glasgow (580 tys. mieszkańców), Edynburg (stolica, 469 tys.), Aberdeen (177 tys.), Dundee (143 tys.), Paisley (74 tys.), East Kilbride (74 tys.), Inverness (67 tys.), Cumbernauld (50 tys.), Hamilton (49 tys.), Greencock (45 tys.). Obecnie Szkocja posiada 10 miast o ludności przekraczającej 45 tys. osób.

Od 1996 roku Szkocja podzielona jest na 32 jednostki administracyjne zwane hrabstwami oraz 3 okręgi wyborcze wyspy.


Kultura


Szkocja na świecie kojarzy się i słynie głównie z trzech przedmiotów: dud, kiltu oraz whisky.

Dudy (kobza to niepoprawna nazwa, która oznacza zupełnie inny instrument strunowy). Dudy zostały przeniesione z Azji Mniejszej do Europy w średniowieczu. Dziś szczególnie popularne są dzięki ludowej muzyce szkockiej tzw. bagpipe.

Wg mnie określenie, iż dźwięk dud to coś pomiędzy muzyką a hałasem jest niesprawiedliwe. Jako dowód przedstawiam chyba najbardziej popularny utwór wykonywany na dudach:

http://www.youtube.com/watch?v=V84STSWVp3g

I kolejny:

http://www.youtube.com/watch?v=vBKBI7DOLHA

Osobiście dźwięk dud uważam za piękny.

A oto kobza http://www.springersmusic.co.uk/Library/Instruments/zithe.... Dla utrwalenia. By już nigdy jej nie mylić z dudami.

Kilt to narodowy strój szkocki. Jest to szkocka spódniczka zrobiona z tartanu. Słowo to wywodzi się z francuskiego "tartaine" i oznacza tkaninę w kratę. Kolor kraty na materiale i dokładny jej wzór zależy od klanu danego Szkota/Szkotki.

Różnica pojawia się także jeżeli chodzi o płeć. Wszyscy Szkoci mogą nosić kilt (choć dawniej był to strój wyłącznie męski), ale tylko mężczyźni noszą sporran na tym kilcie. Sporran jest "torebką" zawieszoną na biodrach, na pasku. Dlaczego tylko panowie ją noszą i z jakiego powodu? Jest wiele opowieści na ten temat. Jedna z nich mówi, że podczas walk między Anglikami a Szkotami potrzebna była jakaś ochrona ciała. Ponieważ Szkoci byli przeważnie farmerami, nie mieli pieniędzy na zbroje zawodowych żołnierzy. Wybrali więc chociaż małą ochronę na najcenniejszą część ich ciała - sporran, torebkę ze skóry, specjalnie usztywnioną.

Gdyby ktoś z was chciał się ubrać w narodowy strój szkocki, oto poradnik:

http://www.youtube.com/watch?v=50rEIHC6lB0

Whisky jest kwestią sporną pomiędzy Szkotami a Irlandczykami – do dziś nie wyjaśnione jest bowiem, który z narodów wynalazł ten alkohol.

Nie ulega natomiast wątpliwości, iż szkocka whisky znana jest i ceniona na całym świecie. Do najpopularniejszych marek w kategorii blended należą: Johnnie Walker, Teacher's, Whyte & Mackay, Chivas Regal. Mimo że to trunki z tej kategorii są najbardziej rozpowszechnione na świecie, prawdziwym powodem do dumy Szkotów są jednak single malt whisky.

Ponadto Szkocja ma wiele pięknych narodowych tańców z często ciekawą historią ich powstania. O pamięć i popularyzację tych tańców dba do dziś Królewskie Stowarzyszenie Tańców Dworskich (Royal Scottish Country Dance Society). Najbardziej znanymi tańcami w Szkocji są te, które wykonuje się podczas zawodów Highland Games (o których później).

Highland Dancing nie jest tak popularny jak np. Scottish Country Dances czy irlandzkie step dances. Tańce te są jednak techniczne równie wymagające jak irlandzkie tańce solowe a równocześnie także bardzo atrakcyjne. I podobnie jak irlandzkie tańce mają charakter tańców solowych. Dzieje się tak nawet wtedy gdy bierze w nich udział większa liczba osób, ponieważ ich nieodłącznym elementem są wówczas setting steps czyli kroki solowe tańczone przez dwie osoby, twarzami do siebie bez trzymania się za ręce.

Najbardziej popularne tańce to:

Fling ("miotany") - taniec solowy, tańczony w miejscu, z dużą ilością obrotów, podskoków i przeskakiwania z nogi na nogę. Podanie głosi że był to taniec tańczony po zwycięskiej bitwie, na małej okrągłej szkockiej tarczy targa. Inna opowieść jest taka że pasterz zobaczył na górskim zboczu jelenia. Zaczął naśladować jego ruchy i tak powstał ten taniec z charakterystycznym trzymaniem rąk nad głową, naśladującym właśnie jelenie rogi. Taniec ten jest najbardziej znany, jest wręcz symbolem tańców Highland.

http://www.youtube.com/watch?v=IHQDuUGoth8

Sword Dance (Gillie Callum) - też bardzo znany i kojarzony z tańcami Highland. Taniec solowy wykonywany wokół i nad dwoma skrzyżowanymi szkockimi pałaszami - broadswords (różnie to bronioznawcy klasyfikują - miecze, rapiery z rękojeścią koszową). Taniec wojenny szkockich Gallów. Okres w którym mógł powstać jest wciąż sporny, można spotkać się z różnymi stanowiskami wśród historyków. Pewnym jest, że nie ma starszego, ani bardziej znanego Highland Dance niż ten „taniec na mieczach”. Pierwsze stanowisko mówi że w roku 1054 Macolm Canmore po swoim zwycięstwie w bitwie pod Dunsiniane nad klanem Mac Beth położył na ziemi miecz pokonanego przeciwnika a na tym swój, no i zaczął tańczyć. Drugie twierdzi że taniec ten był tańcem wróżebnym przed bitwą - zadaniem wojownika było nie dotknąć stopą żadnego z mieczy, co wróżyło zwycięstwo klanowi.

http://www.youtube.com/watch?v=Tw_VRW4yI8g

Seann Triubhas - nazwa ta dosłownie znaczy "stare spodnie" (wymawia się jak szin trius). Bierze on się stąd, że po powstaniu jakobickim w 1745 Anglicy zakazali Szkotom noszenia kiltów, a ci w odwecie wymyślili ten taniec. Wolne kroki tego tańca mają wyrażać odrazę do tak krępującego elementu garderoby jakim są spodnie, natomiast tańczone na koniec szybkie (podobne trochę do Flinga) świętują powrót kiltu. Faktycznie taniec ten był tańczony już pod koniec XVIII wieku. Taniec bardzo ładny, w odróżnieniu od innych tańców ruchy wykonywane są płynnie, a nie w ostry sposób charakterystyczny dla Sword lub Fling.

http://www.youtube.com/watch?v=_jSziuwJUOA

Szkockie Tańce Narodowe (Scottish National Dances): Scottish Lilt, Flora MacDonald's Fancy, Scotch Measure, Earl of Errol. Pochodzą one z bardziej nam współczesnych czasów niż większość Highland Dance, a zebrane zostały od "starych mistrzów tańca". Są tańce dla kobiet. Strój noszony przez tancerki nazywa się „Aboyne dress”. Nazwa ta pochodzi od zawodów „Aboyne Highland Games of Scotland”, na których do dziś noszenie kiltu przez uczestniczki jest zakazane. „Tańce narodowe” są bardzo zbliżone do „Highland Dance”, jednak ich styl jest bardziej zwiewny i podobny baletowi. Ich prawidłowe wykonanie wymaga od tancerki nie lada umiejętności, rytm często jest bardziej skomplikowany niż w konwencjonalnych Highland Dance.

Scottish Lilt

http://www.youtube.com/watch?v=l0RmI-qFKrI

Flora MacDonald's Fancy (hołd dla Flory McDonald, która pomogła uciec Bennie księciu Karolowi)

http://www.youtube.com/watch?v=Rc35LdaH-SA

Hielan' Laddie (hołd/uznanie dla Bennie księcia Karola)

http://www.youtube.com/watch?v=Dfz4HCwNB98

Barracks Jonnie (podobno tańczony na rynkach przez werbowników armii w celu przyciągnięcia uwagi mieszkańców)

http://www.youtube.com/watch?v=uPk0WHGDgc0

Sailor's Hornpipe (hołd dla Królewskiej Marynarki Wojennej) - taniec ten występuje w wielu regionach wysp brytyjskich. Odziedziczył swoja nazwę od instrumentu na którym najczęściej go grano. Hornpipe to rodzaj fletu zakończonego rogiem, był on dość popularny w okresie kiedy powstał taniec. Jego historia zaczyna się w XVI w., ma bezpośredni z wiązek z żeglarzami. Taniec imituje prace wykonywane na statku i w stoczniach, w czasach drewnianych łodzi i dzielnych ludzi morza.

http://www.youtube.com/watch?v=MaCuH_C9GXI

Highland Dances były pierwotnie tańczone przez mężczyzn, teraz proporcja miedzy tańczącą je płcią piękną a brzydką jest podobno jak 100:1. Naukę tańca zaczyna się zwykle w wieku lat kilku, w zawodach biorą udział raczej nastolatki.

Highland Games


Highland Games to swego rodzaju szkockie Igrzyska Olimpijskie. Po części przypominają również popularne dzisiaj w Polsce zawody strongmanów.

Początki tradycji Highland Games giną w mroku dziejów. Jedna z teorii mówi, że narodziły się one podczas okupacji Szkocji przez Anglików. Szkotom nie wolno było wtedy wprawiać się we władaniu bronią, więc pod pozorem zabawy ćwiczyli umiejętności przydatne na polu walki. Według innej teorii tę tradycję zapoczątkował król Szkocji Malcolm III, który zorganizował w XI wieku wyścig na szczyt góry Craig Choinnich koło Braemar. Ten, kto zwyciężył miał zostać jego osobistym posłańcem.

Pewne jest natomiast to, że Highland Games były organizowane już ponad 1000 lat temu, zanim powstały źródła pisane.

Szkoccy górale zbierali się raz do roku i popisywali siłą i zręcznością wykorzystując przedmioty, z którymi mieli styczność na co dzień – młoty, pnie drzew i głazy z górskich rzek. Tak powstały najważniejsze konkurencje Highland Games:

Caber tossing – po naszemu po prostu „rzut pniakiem”. Wbrew pozorom nie chodzi tu o rzucenie go na jak najdalej. Liczy się styl rzutu. Pniak jest ogromny – mierzy około 6-7 metrów długości i samo podniesienie go wymaga olbrzymiej siły. Zawodnik najpierw ustawia go pionowo, grubszym końcem do góry, następnie podnosi i przebiegłszy kilka metrów rzuca go w ten sposób, by obrócił się w powietrzu o 180 stopni, a grubszy koniec uderzył w ziemię. Ważne jest, by pień spadł na ziemię prosto, jakby wskazując godzinę 12 na tarczy wyimaginowanego zegara.

http://www.youtube.com/watch?v=yZOeHoyNd6c

http://www.youtube.com/watch?v=ujpfCRpqkFs

Weight over the bar – rzut ciężarem ponad poprzeczką. Zawodnik staje pod porzeczką zawieszoną na wysokości ok. 2 metrów, chwyta ciężarek o wadze 56 funtów (nieco ponad 25 kg) i wyrzuca pionowo w górę starając się przerzucić go ponad poprzeczką i nie strącić jej. Jeśli mu się uda, poprzeczka wędruje jeszcze wyżej. Wygrywa ten, kto zdoła przerzucić ciężar nad poprzeczką zawieszoną jak nawyżej.

http://www.youtube.com/watch?v=ql6bB7Lc1WI

Scottish hammer throw – czyli rzut szkockim młotem. Ów młot ma postać kuli o wadze od 16 do 22 funtów umieszczonej na końcu drzewca o długości około 4 stóp (1,2 metra). Chodzi oczywiście o to, by rzucić tym ustrojstwem jak najdalej.

http://www.youtube.com/watch?v=ecnWkLsBMO0

Weight throw – czyli rzut ciężarem. Jako żywo przypomina współczesny, znany z Igrzysk rzut młotem. Kula o wadze 28 (w wersji light) lub 56 (w wersji heavy) funtów, przytwierdzona do krótkiego łańcucha rzucana jak najdalej się da.

http://www.youtube.com/watch?v=p2Ul2fn65vQ

Stone put – ta dyscyplina z kolei bardzo przypomina rzut kulą z tą różnicą, że zamiast stalowej kuli występuje kamień o wadze od 20 do 26 funtów.

http://www.youtube.com/watch?v=Pvz9w2Jy4u4

Oprócz tych tradycyjnych zawodów podczas Highland Games odbywa się cała masa imprez towarzyszących – szkockie tańce ludowe, zawody Tug of War http://www.youtube.com/watch?v=rq3vXggOQhw, czyli po prostu przeciąganie liny przez dwie drużyny złożone z ośmiu zawodników każda, parady orkiestr dudziarskich i inne.

Turystyka


Wyspa Skye

http://pixdaus.com/pics/12310400823BEJDcR.jpg

http://farm4.static.flickr.com/3119/3238830031_902e8a7b36...

http://farm4.static.flickr.com/3182/2692690825_4644717bcf...

http://images-1.redbubble.net/img/art/size:large/view:mai...

http://www.freefoto.com/images/1077/22/1077_22_26---Quira...

http://www.go2scotland.info/img/Hebrides-Isle_of_Skye.jpg

http://rhapsodyinbooks.files.wordpress.com/2010/01/8792is...

Zamek Eilean Donan na Wyspie Skye

Zagrał w filmach: Highlander (Nieśmiertelny, 1985), The World Is Not Enough (Świat to za mało, 1999), Elizabeth: The Golden Age (Elizabet: Złoty wiek, 2007).

http://media-cdn.tripadvisor.com/media/photo-s/00/1d/73/f...

http://farm1.static.flickr.com/93/217019657_6bd567301f.jp...

Stirling

O atrakcyjności miasteczka Sterling świadczą według mnie dwie rzeczy – jego niepodważalna tradycja historyczna oraz łatwa dostępność, zarówno z Glasgow, jak i z Edynburga.



Dla większości turystów nazwa Stirling bezwzględnie kojarzy się z wydarzeniem sprzed ponad 700 lat, a spopularyzowanemu przez znany film „Braveheart”, mianowicie z bitwą o Stirling Bridge. To właśnie tutaj w 1297 roku Szkoci dowodzeni przez Williama Wallace`a odnieśli zwycięstwo nad angielskimi oddziałami. O owym wydarzeniu przypomina pięciokondygnacyjna wieża – tzw. National Wallace Monument http://www.biographyonline.net/uploaded_images/wallace_mo..., wzniesiona w pobliżu miasta w latach 60 XIX wieku ku czci szkockiego bohatera.

Samo Stirling na pierwszy rzut narzuca turyście skojarzenia z atmosferą Edynburga. Górujący nad miastem zamek http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/8/86/Stirli... oraz wznoszące się brukowane uliczki z pewnością pozwolą każdemu odwiedzającemu to miejsce poczuć jego średniowieczno – historyczny klimat.

Wznoszący się na 80 metrowej skale zamek to jeden z najciekawszych obiektów w Szkocji. Obecny kształt warowni został ukształtowany na przełomie XV i XVII wieku, kiedy to zamek stał się ulubioną rezydencją panujących Stuartów.

Glen Nevis

W tej dolinie kręcono np. film pt. „Rob Roy”.

http://www.mountainwalk.co.uk/bn%20glen%20nevis%20walk.jp...

http://delargy.com/images/2005_2_Scotland/glen_nevis.JPG

http://www.bettess.co.uk/pete_web/pete_person/outdoors/gl...

http://www.fernvilla.org.uk/pgallery1/fullsize/DSC_5686-G...

http://thehillslist.com/2004%20Spring%20pics/D004-022%20G...

Glen Coe

Dolina Glen Coe to chyba jedna z najsłynniejszych miejsc w Szkocji. Sama nazwa „Glen Coe” to w języku gaelickim „Dolina Łez”, co natomiast wiąże się ściśle z krwawymi i tragicznymi wydarzeniami, które miały miejsce tutaj w XVII wieku i umocniły niechęć Szkotów do Króla Anglii oraz jego panowania na tym terenie.

O tragicznej historii przypomina wszystkim wjeżdżającym do doliny wodospad z wymowną nazwą „Łzy McDonalda”, a samo wydarzenie jest ciekawie upamiętnione w lokalnym muzeum w Glencoe.

Po klęsce Powstania Jakobitów, rząd w Edynburgu złożony ze zwolenników angielskiego króla Wilhelma III, wydał przywódcom wszystkich klanów szkockich ultimatum na złożenie przysięgi wierności królowi. Termin ultimatum mijał z końcem roku 1691 i to właśnie w ostatni dzień, 31 grudnia 1691 roku przed dowódcą garnizonu w Fort William pojawił się Alistair Maclan, naczelnik McDonaldów z Glen Coe. Dlaczego Maclan zwlekał do ostatniego dnia? Na to istnieje wiele teorii, z pewnością jednak zwłoka okazała się przyczyną tragicznego splotu wydarzeń zakończonych rzezią mieszkańców wioski. Oficer z garnizonu w Fort William nie posiadał uprawnień do przyjęcia przysięgi, a sroga zima opóźniła jej złożenie do 6 stycznia 1692 roku. Faktycznie przysięga została przyjęta, lecz zatajenie tego faktu przez przeciwników spowodowało podpisanie przez króla Wilhelma III tragicznego w skutkach rozkazu, na mocy którego1 lutego 1692 r. przybyła do Glencoe 2. kompania Pułku Piechoty Hrabstwa Argyll pod dowództwem kpt. Roberta Campbella. Żołnierze przez 12 dni korzystali z gościnności McDonaldów, aby wczesnym rankiem 13 lutego 1692 roku rozpocząć krwawą rzeź mieszkańców wsi. W jej wyniku zginęło 37 osób, w tym wódz klanu. Większość mieszkańców zdołała uciec w góry, gdzie z powodu silnego mrozu zginęło następne 40 osób. Pomimo, że rządy w Londynie i Edynburgu bezskutecznie starały się zatuszować sprawę, informacja o rzezi obiegła całą Europę. Masakra w Glencoe to jeden ze znaczących i najbardziej znanych epizodów w historii Szkocji i zarazem jeden z kamieni milowych położonych w relacjach niechęci Szkotów do Anglików.

http://wallpapers-diq.net/wallpapers/42/Buachaille_Etive_...

http://www.electricscotland.com/pictures/images/glencoe.j...

http://www.scottishhighlandsbedandbreakfast.com/images/Gl...

Zamek Dunnottar

Zagrał w Hamlecie (1990) Franco Zeffirelliego.

http://farm1.static.flickr.com/45/116239735_7526b16487.jp...

http://www.arbroathbandb.com/local_attractions_files/dunn...

http://visitscotland.ch/wp-content/uploads/dunnottar_cast...

Drummond Gardens

Wg mnie tylko zdjęcia mogą oddać urok tych szkockich ogrodów.

http://www.gardenvisit.com/assets/madge/drummond_castle_g...

http://www.gardenvisit.com/assets/madge/drummond_castle_p...

http://www.pages.drexel.edu/~ikh23/edi/38DrummondGardens....

http://www.360view.eu/360viewlightbox/800x600/DrummondGar...

Moje powody

Spełnił mi się chyba ten dowcip na temat koszmarnych dróg i kobiet, bo szukając modelek w Szkocji żadna nie wpadła mi w oko. Także muszę wam pokazać kogoś, kto zupełnie nie jest z mojej bajki.

Sandy:

http://img707.imageshack.us/img707/2761/439496995455b.jpg

Tym razem posiłkuję się też byłymi miss.

Nieve, miss Szkocji 2007:

http://www.pixalo.com/gallery/data/501/2XA1798.jpg

http://img.thesun.co.uk/multimedia/archive/00748/SNA0624R...

Stephanie, miss Szkocji 2008:

http://img139.imageshack.us/img139/2299/stephanie10nc0.jp...

http://img.thesun.co.uk/multimedia/archive/00772/SNA0339X...

http://img.thesun.co.uk/multimedia/archive/00612/SNA1103A...

Katharine, miss Szkocji 2009:

http://farm3.static.flickr.com/2773/4283271204_87fd00b82e...

Koszykówka w Szkocji

Reprezentacja Szkocji jest obecnie 75 w rankingu FIBA (do której należy od 1947 roku). Dwukrotnie wystąpiła w Mistrzostwach Europy: w 1951 roku w Paryżu Szkocja przegrała wszystkie 8 meczów i zajęła 16 miejsce na 18 zespołów (przed Luksemburgiem i Rumunią, która się wycofała), a w 1957 roku w Sofii Szkocja zajęła 15 miejsce na 16 zespołów (przed Albanią). Od 2005 roku Szkocja wspólnie z Anglią i Walią tworzy reprezentację Wielkiej Brytanii w koszykówce, która jest przygotowywana na Igrzyska Olimpijskie Londyn 2012.

Liga szkocka składa się z 6 zespołów, które rozgrywają ze sobą 20 meczów: City of Edinburgh Kings, Clark Eriksson Fury, St. Mirren Reid Kerr College, Troon Tornadoes, Glasgow Storm, East Lothian Peregrines.


Ciekawostki


W Szkocji jest najkrótsza ulica na świecie, Ebenezer Place w Wick, Caithness. Ulica mierzy całe 2,06 metra http://en.wikipedia.org/wiki/Ebenezer_Place%2C_Wick

W Szkocji żyje więcej ludzi o rudych włosach niż gdziekolwiek na świecie.

Być może z tego samego powodu wprowadzono tam zakaz korzystania z solariów przez niepełnoletnich. Taki sam zakaz proponują wprowadzić lekarze na terenie całej Wielkiej Brytanii. Powód jest prosty – opalanie młodych osób na solariach jest wyjątkowo niezdrowe dla skóry. W ciągu roku z tego powodu, na Wyspach na raka umiera 100 osób. Drugą restrykcją, ma być zakaz udostępniania solariów samoobsługowych – na taki przepis zgadza się nawet Sunbed Association – stowarzyszenie zrzeszające m.in. producentów i solaria.

Na pytanie gdzie i kiedy powstał rap większość odpowie, że w latach 70. ubiegłego wieku w Nowym Jorku, profesor Ferenc Szasz z Uniwersytetu Nowego Meksyku na pewno się z tym jednak nie zgodzi, gdyż z jego badań wynika, iż ten gatunek muzyczny zawdzięczamy... średniowiecznym Szkotom.

Wg niego, walki na rymy w wykonaniu raperów wywodzą się od kaledońskiego flytingu (flitingu). Był to pojedynek na wyzwiska, często rymowane, a samo określenie zostało zapożyczone przez historyków społecznych z XV-XVI-wiecznych źródeł, wspominających o pojedynków makarów. Termin ukuli językoznawcy amerykańscy, którzy wskazują na rozpowszechnienie tego zjawiska w społecznościach oralnych całego świata. Jest to swego rodzaju zastępnik walki wręcz, tzw. chłostanie słowem.

Szkoccy właściciele niewolników przenieśli tradycję swoich przodków do USA. Tam została ona przyswojona i rozwinięta przez Afroamerykanów. Po wielu latach ukrytej ewolucji wypłynęła ona jako rap.

Jedno ze szkockich przysłów brzmi: If you don't like the weather, wait a minute (Jeśli nie podoba ci się pogoda, poczekaj minutę). W domyśle: będzie jeszcze gorzej. ;)

Nie wiem czy znacie jedną z legend szkockich, która miałaby wyjaśniać dlaczego oset jest jednym z symboli Szkocji. Podobno za czasów wojen duńsko-szkockich toczących się w połowie XIII wieku Duńczycy chcąc podejść nocą oblężonych Szkotów , dostali rozkaz zdjęcia butów, aby skradać się pod obóz jak najciszej. Duńczycy nie przewidzieli jednak, że szkockie polany są pełne ostów. Krzyki boso stąpających wojaków zaalarmowały wojska szkockie, które dały łupnia Duńczykom. Dzięki ostom. Od tego czasu roślina ta cieszy się poważaniem w narodzie. Oset jest w herbie Szkocji, na znaczkach brytyjskich, na monetach, najwyższym odznaczeniem szkockim jest Order Ostu http://pl.wikipedia.org/wiki/Order_Ostu.

Anegdota na temat Szkotów.

Wiecie dlaczego Szkoci to taki zahartowany w boju i odporny na niewygody naród ludzi odważnych, uważanych za prawdziwych twardzieli? To ze względu na szkocki strój narodowy (pod którym nosi się jedynie wolność ;) oraz sięgający do pasa oset.

Do tej anegdoty pasuje...

Dewiza herbowa narodu szkockiego: Nemo me impune lacessit (łac. Nikt nie zadziera ze mną (wyzywa mnie) bezkarnie).

A najlepiej tę dewizę i męskość Szkotów wg mnie ilustruje:

http://www.youtube.com/watch?v=GfcuQM6BvtA

I na koniec jedna z najsłynniejszych mów motywacyjnych:

http://www.youtube.com/watch?v=Im3S8PRWjeg



A więc zapraszam do dyskusji, kibicowania i brania udziału w konkursach!!!

Do boju!

Reklama Whisky kapitalna ;)

Krótka wypowiedź selekcjonera Szkocji Taintum

Zacząłem grać w Sezon 4 w BB i z Blue Heaven (i byłego zespołu Scream Team) jestem jednym z najbardziej popularnych zespołów w Szkocji. Nasze U-21 NT jest w sezonie przejściowym i chcielibyśmy ugrać 2-3 zwycięstwa, byłoby to realistyczne chociaż mamy niespodziewane zwycięstwo w pierwszym meczu. Oczywiście Polska może łatwo przejść do dalszej części w turnieju ... i myślę, że nie stać nas na szansę wygrania następnego spotkania ... To wszystko ... Chyba na razie