Het prachtige seizoen zit er op, we hebben de Spanjaarden het nog even Spaans benauwd kunnen maken met zelfs meer punten in het 4de kwart, maar we moesten van te ver komen door de CT tegen Rusland vorige week en uiteraard de enorme kwaliteit uit de Costa del Sol. De wedstrijd is geëindigd in 92-107
(55545), maar we mogen met opgeheven hoofd het veld verlaten, met na 42 seizoenen eindelijk weer een beker in de trofeeënkast!
Met maar zeer beperkte voorbereidingstijd na de vormupdate, wisten we dat we een behoorlijk vet konijn uit de hoge hoed moesten toveren. Toen de scouts terugkeerden van de Spaanse playas, hadden we door waar de mogelijkheid voor een hail mary lag; de bigs hadden gisternacht een paar tequilas teveel gesnoept en waren niet in topvorm. Daar zou ik zelf niet meer op vertrouwen, dus lag het voor de hand dat de Spanjaarden voor een outside aanval zouden opteren om nog af te wisselen voor de 'echte' wedstrijd tegen Polen in de finale. Dat is te doorzichtig voor de Hollandse nuchterheid, en de chips werden naar het midden van de tafel geschoven. All-in op een outside aanval met een 1-3-1 zone en outside GDP, en de Hoog op PF voor extra OD.
Dit bleek een sublieme zet te zijn, alhoewel de Spanjaarden zich niet wilden laten kennen na de sprongbal. We zagen er direct een paar ballen invliegen, maar toen de leeuwen zich wisten te herpakken en aan de stank van de tequila gewend waren konden we er een wedstrijd van maken. Heideman liet zich weer van z'n sterkste kant zien om vanuit alle hoeken de bal erin te krijgen, en de Hoog liet z'n bewijsdrang zien door alle rebounds te pakken. We kwamen weer goed terug en sloten het eerste kwart af met slechts 2 punten achterstand.
In het 2de kwart leken de Spanjaarden en manier gevonden te hebben tegen onze zone, en waren enorm trefzeker. 34 punten kregen we om onze oren, en de extra effort leek weer weggeëbd te zijn na de goede start. Tijd om de koppen bij elkaar te steken in de kleedkamer. Ik had intussen een loopjongen geregeld om een paar flessen van de beste tequila te scoren, en heb die stiekem met de Gatorade vermengd. Ik liet de jongens goed drinken, en als getrainde speurhonden wisten ze waar ze het moesten zoeken; inside tegen de slappe aftreksels van Pau en Marc Gasol.
Hier waren de Spanjaarden niet op voorbereid, en ze hadden grote moeite om de Hoog en Vergeer te stoppen. Dit leidde tot vele vrije worpen, wat ons in de wedstrijd hield. 24 stuks tussen beide heren, waarvan ze er 21 wisten te verzilveren. De onervaren Saletas (die pas 5x eerder mocht aantreden voor de Spanjaarden) moest na 28 minuten dan ook al het veld verlaten met 6 fout. De intensiteit nam toe, maar de opening werd nog niet gevonden.
Laat in het 4de kwart zagen we echter een gaatje, en wisten een run te maken om tot 6 punten te komen met nog 3,5 minuut op de klok. De leeuwen waren agressief, en Vergeer maakte zelfs een statement met een flagrant foul om de Spanjaarden verder te intimideren. Even leek het alsof los Gigantos aan het wankelen waren, maar ze wisten zich te herpakken om de wedstrijd op slot te gooien met een paar fraaie (en minder fraaie) 3punters.
Ik kan met trots terugkijken op dit seizoen, waarin alle verwachtingen overtroffen zijn volgens mij. We zijn een geoliede machine geworden en weten vaak tactisch voordeel te behalen. Het enige nadeel van zo'n succesvol seizoen, is dat ik nu pas weer aandacht kan besteden aan de aanstormende talenten, waar ik erg naar uit heb gekeken. Met name Baeke heeft weer enorme vooruitgang geboekt en zal vanaf nu de selectie komen versterken. Het klinkt misschien wat ambitieus, maar wellicht ligt er nog meer succes in het verschiet. Volgend seizoen zullen we weer een sterkere selectie hebben!
Uiteraard hebben we nog meer om naar uit te kijken naast de talenten, we doen namelijk mee aan de WK kwalificatie. Ik ben erg benieuwd tegen welke landen we moeten spelen, en ben de laatste weken al uitgebreid aan het scouten geweest op de tr