BuzzerBeater Forums

w tym Maroku to fajnie grają 11 graczy w ichniej PLK z tego lider z jednej z konf walkowera nawet zaliczył i jest dalej liderem konfy , co w naszej nawet 4 lidze chyba jest mało realne :-) Najlepsza ich klubowa ekipa ma az 3 reprezentantów wygrywa wszystko jak leci bo nie ma praktycznie żadnej konkurencji - czyli nuda . A wybory na selekcjonera to juz w ogóle szał 2 kandydatów i 2 głosy w sumie chyba każdy oddał na siebie :-)))

To może trza tam wystartować na selekcjonera? :D

jakbyś wystartował to na bank byś wygrał dwa głosy na bank byś miał swój i mój :-)

Tylko musielibyśmy spełnić jeden mały warunek... Założyć tam zespoły :)

A tak btw - normalnie zaraz zaczyna się super zapowiedziany mecz... Ciekawe czy czat będzie pękał w szwach...

Jestem ciekaw, kto wystartuje na selekcjonera Polski? Może jakiś obcokrajowiec? A może jakiś murzynek?! :):)

Ło Boże.

Tylko musielibyśmy spełnić jeden mały warunek... Założyć tam zespoły :)

A tak btw - normalnie zaraz zaczyna się super zapowiedziany mecz... Ciekawe czy czat będzie pękał w szwach...

Zespołu tam zakładać nie musisz ten w Polsce ci absolutnie wystarcza :-))

Maroko, Królestwo Marokańskie, Al-Mamlakah al-Maghribiyyah (arab. المملكة المغربية) – państwo położone w północno-zachodniej Afryce nad Oceanem Atlantyckim i Morzem Śródziemnym. Graniczy z Algierią (na wschodzie), Saharą Zachodnią (na południu) i hiszpańskimi enklawami w Afryce: Ceutą i Mellilą (na północy). Należy do państw Maghrebu.

Granice

* łączna długość granic lądowych: 2 017,9 km
o z Algierią – 1559 km (granica lądowa zamknięta dla ruchu)
o z Saharą Zachodnią – 443 km
o z hiszpańskimi eksklawami w Afryce
+ Ceuta – 6,3 km
+ Melilla – 9,6 km
* długość wybrzeża morskiego – 1835 km

Najniższy punkt: Sabcha Tah 55 m p.p.m.

Najwyższy punkt: Dżabal Tubkal 4167 m n.p.m.

Ważniejsze miasta (ludność wg stanu z IX 2004)[1]

Casablanca 2 946,4 tys. (aglomeracja: 3 084,6 tys.)
Rabat 621,5 tys. (1 622,9 tys.)
Fez 946,8 tys.
Marrakesz 823,2 tys.
Agadir 346,1 tys. (695,7 tys.)
Tanger 669,7 tys.

Grupy etniczne

Arabowie – 25,1%
Berberowie – 73,9%
Żydzi – 0,2%
inni – 0,8%

Religie

muzułmanie – 98,7% (głównie sunnici)
chrześcijanie – 1,1%
Judaizm – 0,2%

Języki

arabski (urzędowy)
dialekty berberyjskie
francuski (głównie w turystyce, biznesie i dyplomacji)

Głowa państwa: król Muhammad VI (od 23 lipca 1999)
Ustrój: dziedziczna monarchia konstytucyjna. Premier powoływany przez króla; wybory do parlamentu.

Parlament: Izba Radców (Madżlis el-Mustaszarin) i Izba Reprezentantów (Madżlis en-Nuwab)

Bogactwa naturalne: fosforany, rudy żelaza, mangan, ołów, cynk

PKB: 4000 dolarów USA na mieszkańca (według parytetu siły nabywczej w 2008 roku)

Geografia

Maroko leży w zachodniej części Atlasu. Przez środek kraju przebiega pasmo Atlasu Wysokiego (najwyższy szczyt: Dżabal Tubkal, 4167 m n.p.m.), równolegle do niego ciągnie się Atlas Średni (Dżabal Bu Nasr, 3340 m n.p.m.) na północy i Antyatlas (Imkut, 2531 m n.p.m.) na południe. Wzdłuż wybrzeża Morza Śródziemnego wznoszą się góry Ar-Rif (Dżabal Tidighin, 2456 m n.p.m.). Na północ od Atlasu Średniego rozciąga się Meseta Marokańska (200-1500 m n.p.m.). W południowej i południowo-wschodniej części kamieniste i piaszczyste pustynie Sahary. Nad Oceanem Atlantyckim i w dolnym biegu Wadi Muluja niewielkie niziny aluwialne (Gharb, Dakkala, Sus). Klimat podzwrotnikowy, na wybrzeżach morskich, w głębi kraju suchy i skrajnie suchy (odmiana górska). Średnia temperatura w styczniu +10 do +12 °C, w lipcu +35 do +44 °C (czasem nawet do +54 °C). Roczna suma opadów w Atlasie Średnim do 1000 mm, na południowej i południowo-wschodniej poniżej 200 mm. W górach Atlasu zimą występują opady śniegu. Na wybrzeżu atlantyckim częste mgły (wpływ chłodnego Prądu Kanaryjskiego). Doliny rzeczne i niższe partie stoków wykorzystywane są do uprawy cytrusów, oliwek i winnej latorośli. Na wiosnę między kwietniem a czerwcem powiewa gorący, porywisty, pustynny wiatr niosący pył i piasek, który zwiększa temperaturę i obniża wilgotność. Posiada kilka regionalnych nazw: chamsin, sirocco, chergui. Rzeki w północnej i zachodniej części (głównie Wadi Umm ar-Rabija, Wadi Muluja), o zmiennych stanach wód, są wyzyskiwane do nawadniania i do celów energetycznych. Na południu i wschodzie jedynie nieliczne rzeki okresowe (najdłuższa Wadi Dara), które płyną wąwozami po czym giną w piaskach Sahary. Tworzone są również zbiorniki retencyjne. Na przeważającymi terenie panują stepy i półpustynie, a na północy zarośla makii (wrzosiec drzewiasty, drzewo świętojańskie, pistacja kleista), a w oazach palmy daktylowe. W górach częściowo zachowane lasy (8% powierzchni kraju), głównie cedry, dąb korkowy, endemiczne drzewo żelazne — argania. Do najczęściej spotykanych gatunków fauny można zaliczyć: fenki, dromadery, skorpiony, lisy, mangusty, a na zboczach atlasu muflony.

Last edited by Kulfix at 11/29/2010 2:26:53 PM

Coś dla turystów ;)

Najbardziej popularnymi regionami turystycznymi są wybrzeża Morza Śródziemnego oraz Oceanu Atlantyckiego. Oprócz licznych mniejszych kąpielisk nadmorskich, znajduje się w Maroku kilka większych miast, o wysokich walorach turystycznych: Rabat, Casablanca, Tanger i Agadir. Do godnych odwiedzenia miast państwa Maghrebu można również zaliczyć trzy dawne stolice królewskie: Fez, Marrakesz i Meknes. Na południu kraju wartym odwiedzenia jest Tiznit, gdzie na lokalnym targu można kupić wyroby biżuterii Berberyjskiej oraz przeżyć niesamowitą jazdę na dromaderze. W Kuliminie zaś, można obejrzeć ciekawe targi wielbłądów. Mało wykorzystane są dwie górskie miejscowości Azru i Ifran w Atlasie Średnim, a także Michlifene – ośrodek sportów zimowych. Dzięki dogodnym połączeniom promowym turyści z Francji i Hiszpanii stanowią większość w ogólnym udziale odwiedzających ten kraj. Turystyka stanowi coraz większe znaczenie w gospodarce Maroka, które jest w czołówce państw Afrykańskich pod względem wielkości ruchu turystycznego. Zawdzięcza to głównie dość dobrze rozwiniętej bazie turystycznej i niskiej sezonowości, a także coraz większej europeizacji kraju. Lista obiektów z Maroka na światowej liście dziedzictwa UNESCO w Afryce liczy osiem pozycji. Kuchnia marokańska jest jedną z najciekawszych wśród arabskich. Podczas ramadanu spożywana jest harira – zupa ze świeżej kolendry, soczewicy, fasoli i jagnięciny. Tażin (tagine) to mięso (baranina, wołowina, drób) z cebulą i innymi warzywami oraz różnymi dodatkami jak zioła i przyprawy. Równie popularnym nie tylko w Maroko jest kuskus, tradycyjna potrawa piątkowa. Na deser podawane są ghoriba, czyli ciastka z migdałami lub sezamem. Do popicia Marokańczycy przyrządzają typową herbatę miętową.