Επίσης, για να μην κατηγορηθώ για ασέβεια, πρός τον φίλο fragias7, λέω το εξής. Αγαπητέ μου φίλε, σαφώς και η ηθική διάγει περίοδο τρομακτικής κρίσης στην Ελλάδα. Όλο αυτό το σκηνικό είναι σύμφυτο με την ραγδαία επιδείνωση της οικονομικής, κοινωνικής και πολιτιστικής κατάστασης. Οι πολιτικοί, σαφώς όπως λες, δεν είναι οι 1οι που φταίνε. Εμείς φταίμε, που τους ψηφίσαμε, ενώ ξέραμε για ορισμένους το τί πρόκειται να κάνουν. Από εκεί και πέρα θα σου πω το εξής. Όταν μπήκαμε στο €, αυτομάτως οι εξαγωγές μας έγιναν κατά πολύ ακριβότερες και οι εισαγωγές μας πολύ φθηνότερες, διότι όταν πριν θέλαμε να κάνουμε εισαγωγή και ο προμηθευτής πληρωνόταν σε δολλάριο, το σκεπτόμασταν. Επίσης, όταν οι άλλοι αγόραζαν από εμάς, επειδή πλήρωναν σε δραχμές, τους ερχόταν φθηνά. Άρα είχαμε γενικευμένη εξαγωγική δραστηριότητα, χαμηλότερες και ακριβότερες εισαγωγές. Τώρα που έχεις το πιο ισχυρό νόμισμα παγκοσμίως, οι περισσότεροι θέλουν να πληρώνονται σε αυτό ή σε δολάριο (σκέψου όμως ότι πλέον 1€-1,4$, ενώ παλιά 450 δραχμές-1$) πράγμα που καθιστά τις εισαγωγές πάμφθηνες. Επίσης, όταν ο άλλος που θέλει να αγοράσει από την Ελλάδα, πρέπει να πληρώσει πλέον σε €, το σκέπτεται και αγοράζει από άλλες χώρες με πιο ασθενείς συναλλαγματικές ισοτιμίες, άρα πιο φτηνά. Επίσης στην αυξάνουσα πτώση των εξαγωγών έπαιξε ρόλο η κοινή αγροτική πολιτική -ΚΑΠ- της Ε.Ε. η οποία υποχρέωνε ουσιαστικά την Ελλάδα να μην μπορεί να εξάγει όλο το πλήθος των αγροτικών της προϊόντων, αλλά όσα χρειαζόταν η Ε.Ε. Τα υπόλοιπα κατέληγαν στις χωματερές, με αποτέλεσμα να εισάγουμε πράγματα που υπήρχαν στην χώρα, από τρίτες χώρες και ουσιαστικά και οι τιμές των εγχώριων να είναι στα ύψη, λόγω "μικρής παραγωγής". Τέλος, να αναφερθώ και στους μεσάζοντες, οι οποίοι αποτελούν την μεγαλύτερη πληγή της ελληνικής οικονομίας. Αν εκλείψουν αυτοί, οι τιμές των εγχώριων προϊόντων θα είναι χαμηλότερες στο ράφι και έτσι ο κόσμος δεν θα προτιμά τα , και καλά, φθηνότερα εισαγόμενα ομοειδή προϊόντα. Όσο για το αγγούρι, φίλε μου, μάλλον τελικά μας αρέσει και από τις δύο τρύπες. Ο,τι είμαστε ένας οίκος ανοχής και μάλιστα σε κακόφημη περιοχή είναι βέβαιο. Το θέμα είναι εμείς σαν νεολαία τί κάνουμε για να το κάνουμε τουλάχιστον πιο καλόφημο, φιλικό, με ωραιότερες εργαζόμενες. Απλά να αναφέρουμε ότι η κυβέρνηση δεν ανακοινώνει την χρεοκοπία -αναδιάρθρωση είναι το ίδιο πράγμα με πιο όμορφο ακουστικό περιτύλιγμα- λόγω του ότι θα δημιουργηθεί bank run και οι ήδη ασθμαίνουσες και χρεοκοπημένες ελληνικές τράπεζες θα βαρέσουν κανόνι μια ώρα αρχύτερα. Ούτε τα ασφαλιστικά ταμεία, δήθεν, ούτε εμείς οι πολίτες τους νοιάζουμε. Μόνο οι τράπεζες. Γιαυτό προσέξτε, αν θέλετε την ταπεινή μου συμβουλή, να μην έχετε πολλά χρήματα στις τράπεζες γύρω στις 25 Ιουνίου που θα γίνει η συνάντηση για το νέο μνημόνιο, διότι κάποια παρασκευή απόγευμα θα ανακοινώσουν ότι γυρνάμε στην δραχμή. Και τότε δεν θα προλάβουμε να πάρουμε τα χρήματά μας από τις τράπεζες. Απλά θα ανακοινωθεί μια ισοτιμία δραχμής-€ και μετά την δευτέρα θα έχουμε δραχμές στους λογαριασμούς μας.